Αρχαίας Ελευθερνας

Στις βορειοδυτικές υπώρειες της αετοκαθίστρας Ίδης, του Ψηλορείτη, που φιλοξένησε το λίκνο του ύψιστου θεού, του Κρηταγενούς Δία, ακόμη φυσά ο αρχαίος άνεμος ψιθυρίζοντας μυστικά την ίδρυση και την ακμή μιας μοναδικής στην αποκάλυψή της αρχαίας πόλης, της Ελεύθερνα, εκεί ζούσε ένας ..πρίγκιπας ..ο Αρίστος.

Ο πρίγκιπας ήταν πανέμορφος σαν οπτασία..είχε καταγάλανα μάτια και πυκνά μαύρα μαλλιά αλλά είχε δύο πάθη..το ένα ήταν το ψάρεμα και το άλλο το κυνήγι.

Μια μέρα εκεί που περπατούσε αμέριμνος στο δάσος ψάχνοντας για κυνήγι συνάντησε μία παράξενη κουκουβάγια.

Η κουκουβάγια: -Φίλα με καλέ μου πρίγκιπα, σε παρακαλώ πολύ,φίλα με στο ράμφος μου...Τότε θα λυθούν τα μάγια,θα εξαφανιστούν τα φτερά μου και θα μεταμορφωθώ σε μια πανέμορφη κοπέλα.

Και ο πρίγκιπας αμέσως την φίλησε απαλά στο ράμφος και έμεινε άφωνος όταν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του εμφανίστηκε μια πανέμορφη νεαρή κοπέλα με μακριά ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια.

Μόλις την είδε ο πρίγκιπας την ερωτεύτηκε και της ζήτησε να γίνει γυναίκα του. Αλλά η Γυναίκα- κουκουβάγια είχε επίσης ένα μικρό φίλο- τον Λύκο...

Μια μέρα, ο πρίγκιπας έφυγε για να πάει για κυνήγι ...Τότε ο λύκος βρήκε την ευκαιρία και πήγε στο παλάτι για να βρεί την γυναίκα του πρίγκιπα,την γυναίκα-κουκουβάγια .

Ο λύκος με την γυναίκα-κουκουβάγια μόλις συναντήθηκαν, αγκαλιάστηκαν πίσω απο μία μεγάλη κόκκινη κουρτίνα και κοιμήθηκαν μαζί.

Μετά από μερικούς μήνες απουσίας, Ο Πρίγκιπας επέστρεψε πίσω στο κάστρο του και βρήκε τη γυναίκα του έγκυος.

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ: Oο, τι ευτυχία θα έχουμε το δικό μας μωρό, ένα μωρό καρπό της αιώνιας αγάπης μας !!!!

Η γυναίκα- κουκουβάγια: Ναι ,αγάπη μου!

Μετά απο λίγο καιρό η γυναίκα-κουκουβάγια έφερε στον κόσμο το μωρό της,και να σου και ο πρίγκιπας που ήρθε να δεί το παιδί του..αλλά κοιτάζωντάς το παρατηρεί ότι δεν του μοιάζει καθόλου ...

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ: Oο, αυτό το μωρό έχει μεγάλα νύχια, κοφτερά δόντια ,και μια μεγάλη ουρά!

Ο πρίγκιπας τότε πολύ θυμωμένος,αποφάσισε να κάψει το κάστρο και την πόλη Ελευθέρνα ..Όλος ο κόσμος έφυγε για να γλυτώσει από την οργή του πρίγκιπα..

Μετά την φωτιά είχε απομείνει μονάχα η τέφρα από το πανέμορφο και επιβλητικό κάστρο και τα σπίτια των χωρικών......

Αλλά μια μέρα απο τις στάχτες γεννήθηκε ένα πουλί, αυτό το πουλί , το ονόμασαν ΦΟΙΝΙΚΑ...Και η ζωή συνεχίζεται .... ......

ΤΕΛΟΣ