Αναμνήσεις...

Νομίζω δεν ξέρω κανέναν που να είναι "εντός της ζωής" συνεχώς. Συνήθως διαβάζουμε, βλέπουμε ταινίες, χαζεύουμε κινητά, ακούμε μουσική, βλέπουμε τηλεόραση. Οι καλλιτέχνες ειδικά είναι ακόμα περισσότερο εκτός, αφού την παρακολουθούν και πάνε μετά να βγάλουν το ζουμί. Και όταν δεν κάνουμε κάτι να ξεχαστούμε σπανίως είμαστε εκεί, παρόντες στην σχέση με τους άλλους ή στην λήθη του χρόνου μέσα από τις σωματικες αισθήσεις μας. Άνοιξα κι εγώ ενα αγαπημένο βιβλίο μετά από χρόνια (25 για την ακρίβεια) και βρήκα αυτό το ξερό λουλούδι. Δεν το θυμόμουν. Όπως με τα έργα τέχνης εισέπραξα μιαν ανάμνηση που δεν ήξερα ότι είχα και μιαν αίσθηση ζωής που δεν θυμόμουν ότι είχα ζήσει. Ίσως επειδή δεν ήμουν εκεί, επειδή διάβαζα.

Τι είναι ο πόλεμος μαμα;

Οταν ημουν  5 ετων καναμε ενα ταξιδι στο Αουσβιτς. Μού ειχαν μιλησει προηγουμενως για τον πολεμο με απλα λογια. Αυτοι που εχουν παει μπορουν να αντιληφθουν ακριβως την ατμοσφαιρα, πολυ βαρια, οσο ημασταν εκει δεν μπορουσαμε ουτε να μιλησουμε καλα καλα , παρα μονο κοιταζομασταν. Νιωθαμε την καρδια μας να την εχει καλυψει ενας τονος σιδερο. Προσπερασαμε εφηβους εβραιους που εκαναν μικρα μνημοσυνα σε ομαδες, τα κατεργα, τους φουρνους, τις ξυλινες ταβλες που κοιμοντουσαν καποτε οι ανθρωποι κ τους γκρεμισμενους θαλαμους αεριων. Ανατριχιλα.  
   Σε καθε σημειο που στεκοσουν υπηρχε φωτογραφια απο τοτε κ ηταν πολυ ανατριχιαστικο γιατι τους εβλεπες, εβλεπες τους ανθρωπους που στεκονταν εξαθλιωμενοι, σκιες του εαυτου τους, μολις μερικα χρονια πριν εκει που τωρα παταγες εσυ. Σε ολη αυτην την διαδρομη μου εξηγουσαν  πραγματα τον πολεμο σαν παραμυθι, εμένα δεν με πολυενοιαζε μαλλον, εβλεπα το στρατοπεδο σαν μια αλανα για παιχνιδι, ετρεχα, κρυβόμουν, γελούσα. Καποια στιγμη ξεμακραινω και πηγαινω και στεκομαι ακινητη μπροστα σε αυτη τη φωτογραφια. Στεκονταν στο σημειο διαχωρισμου, το σημειο δηλαδη περιπου στο μεσο του στρατοπεδου, λιγο μετα απο το τερμα των τρενων, οπου οι Ναζι χωριζαν βιαια τα παιδια απο τις μητερες.
- Μαμα που πανε τα παιδακια;
- Εδω τα χωριζουν οι στρατιωτες απο τις μαμαδες τους
- Και που τα πανε;
- Τα πανε σε αυτα τα ξυλινα δωματια
- Και ποιος τα φροντιζει;
- Κανεις
- Και που πανε τις μαμαδες;
- Αλλου
- Γιατι;
- Γιατι αυτο ειναι πολεμος.
Έπαθα  τετοιο σοκ που μεχρι το τελος της ημερας δεν σταματησα να κρατάω το χερι της μαμάς μου. Και απο ολο το ταξιδι στην Πολωνια πεντε χρονια μετα, μονο αυτο θυμαμαι: οτι υπαρχουν παιδακια που τα χωριζουν καποιοι κακοι βιαια απο τις μαμαδες τους.

Ο κυριος Ν και το παιδί που δεν έβλεπε - Αληθινή ιστορία

Με αφορμή την σημερινή ημέρα..

Γνώρισα τον Ν. πριν 9 χρόνια. Δούλευε τότε ως οδηγός στις υπηρεσίες μιας πολύ εύπορης οικογένειας. Ο Ν. ήταν διαθέσιμος εργασιακά 24/7 - διέμενε εντός μάλιστα της οικίας της οικογένειας αυτής.
Ο Ν. είχε ένα αγοράκι 5 ετων τότε το οποίο δεν το έβλεπε σχεδόν καθόλου.΄Είχε προλάβει όμως να το τραβήξει λίγες φωτογραφίες εκεινες τις ελάχιστες φορές που το έβλεπε και τις έδειχνε παντου. Αυτος ηταν ο γιος του και ειχαν ακριβως τα ίδια μάτια, χρώματα και τον ιδιο σωματοτυπο. Ο Ν. κάθε φορά που με έβλεπε - και λίγο πριν μου δείξει τις ίδιες και τις ίδιες φωτογραφίες - μου κουνουσε από μακρυα και ένα άλλο δικαστικό έγγραφο. Γι αυτά δουλευε ο Ν, για τα δικαστικά έγγραφα και τους δικηγόρους, αχ γι αυτά. Αυτά του έτρωγαν όλα του τα λεφτα, ζωή δεν είχε, γι αυτά δουλευε νυχθημερόν. Αυτά ήταν η έννοια του και η μεγαλη στενοχωρια του. Μετα τα πετούσε καπου στο πίσω καθισμα του αυτοκινητου και εβγαζε τις φωτογραφίες. Ελαμπε ξαφνικά το πρόσωπό του Ν γιατι οσο και να πεις είναι ευλογια να εχεις τέτοιες πλατες και να τις κληρονομησει και ο γιος σου.
Το μικρό αγόρι ήταν δυσλεκτικό κι έπρεπε να κανει μαθήματα. Η εύπορη οικογένεια για την οποια εργαζονταν ο Ν. πρότεινε να καλύπτει τα μαθήματα αυτά - και ετσι ο Ν.  ηταν γι αυτην τους την κινηση αιωνια ευγνωμων. Δεν είναι και λιγο πραγμα να νοιαζονται ετσι ξενοι ανθρωποι για το δικό σου το παιδι. Αχ το παιδί. Αχ και ποσο θα 'θελε να τον παρει ένα απόγευμα να πανε να δουν μαζι τον Ολυμπιακό να παιζει στα γήπεδα. Η να του μαθαινε ποδήλατο. Η να τρώγανε μαζι παγωτο εστω - όταν εισαι ευλογημένος αλλωστε από γεννησιμιού σου με τέτοιον σωματοτυπο μπορεις να φας οσα παγωτα θες.
Η ευπορη οικογενεια μετακομισε στο Λονδινο πριν 3 χρονια. Μαζι τους μετακομισε και ο Ν. Αφου δεν τον εβλεπε που δεν τον εβλεπε τον μικρο, ας φροντιζε για την φοιτησή του τουλαχιστον σε ένα ιδιωτικο σχολειο - τα διδακτρα της οποιας προσφερθηκε η ευπορη οικογενεια να καλυψει τοσο γενναιοδωρα. Δεν είναι  αλλωστε και λιγο πραγμα να νοιαζονται οι ξενοι για το δικό σου το παιδι.

Αχ παιδι του Ν.
Θα αναλογιστείς άραγε κάποια μέρα σε πόσους έχει δείξει τις φωτογραφίες σου ο πατέρας σου και πόσα παγωτά δεν φάγατε ποτέ μαζί.

Για τον Ν και ολους τους Ν. του κόσμου

ΑΒ Βασιλόπουλος

ΑΒ Βασιλόπουλος


Οι αγορές στα ΑΒ γίνονται με ένα κλικ, στο AB Click2shop! Το ΑΒ Click2Shop αποτελεί το ηλεκτρονικό κατάστημα της ΑΒ Βασιλόπουλος, μίας από τις μεγαλύτερες αλυσίδες super market στην Ελλάδα. Μέσω του ΑΒ Click2shop ο χρήστης μπορεί να κάνει τις αγορές του online και να παραλάβει στον χώρο του, δωρεάν!
Επιπλέον είναι διαθέσιμα προϊόντα από όλες τις κατηγορίες που μπορεί κανείς να βρει και στα καταστήματα ΑΒ Βασιλόπουλος, πάντα με την εγγυημένη ποιότητα και φρεσκάδα, ακόμα και σε είδη μαναβικής.
Τα προνόμια όμως δεν σταματούν εδώ. Κάθε εβδομάδα οι χρήστες μπορούν να κερδίσουν 200 πόντους ΑΒ Plus που ισοδυναμούν με μία 6ευρη επιταγή. Επίσης μπορούν να βλέπουν εύκολα και γρήγορα όλες τις υπόλοιπες προσφορές (πόντων, 1+1 κ.λπ.), τους πόντους που έχουν συγκεντρώσει και φυσικά έχουν τη δυνατότητα εξαργύρωσης πόντων σε κάθε αγορά.
Για να μη χάνουν χρόνο με τις λίστες αγορών, το ΑΒ Click2shop προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας μιας λίστας με τα αγαπημένα προϊόντα. Σε αυτή τη λίστα μπορούν οι χρήστες να βρίσκουν πιο γρήγορα τα προϊόντα που θέλουν. Εναλλακτικά επιλέγοντας το ιστορικό των παραγγελιών τους από την κεντρική σελίδα, μπορούν πολύ γρήγορα να επαναλάβουν την τελευταία παραγγελία τους, προσθαφαιρώντας προϊόντα και ποσότητες.
Το ΑΒ Click2shop εξυπηρετεί την Αττική και τη Θεσσαλονίκη, προσφέροντας στους χρήστες την επιλογή ημερομηνίας και ώρας παράδοσης, για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία.

AGAINST RACISM

AGAINST RACISM

BY MARIA KAFFE-GREEK WRITER

Racism a word that hurts and has entered so deep like a disease that eat our guts an inside virus of humanity ..... ..... .....

Grooved from nails that hooked over her with such rage of not drop her aimlessly, baptized in wild blood. That is nothide over in the torments of bypocrisy sented to be flying to be trying and unspoilt laugh travelling from edge to edge

And as a hungry lyceum that looks for innocent flesh like crazy to squeeze Total with a breath in blood to squeeze total with a breath in blood to dive with a crazy voice the weak to be tombstoned..... And everyone who is not afraid of the unfair with a voice will resist and win the fears and the must with the world's voice the alive will united scream AGAINST RACISM.

Maria Kaffe is a Greek Famous Writer and Poet.She lives in Greece.She has travelled abroad a lot and has visit many countries such as France,Belgium,Germany,Austria,Italy,Turkey,Cyprus etc.She speaks English,Frenche,Italian,Spanish and her mother-language Greek.Her dream is to become a worldwide famous artist.

You can find her books on www.amazon.com in English,French and Spanish language.

Μισιζ Απαθι

H Μισιζ Απαθι είχε επτά γάτες και δύο καναρίνια. Χθές είχε σφίξει στα χέρια της το τρίτο της καναρίνι, εκείνο που είχε γεννηθεί λίγες ημέρες πριν. Το έπνιξε από μεγάλη αγάπη και διαίσθηση ότι το νεογέννητο πουλί θα πέθαινε έτσι και αλλιώς και ήθελε η ίδια να προλάβει το κακό που θα του συνέβαινε. Ετσι ήταν η Μισιζ Απαθι, πάντα προνοητική και συγκρατημένη, ιδιαίτερα στα θέματα απώλειας και πόνου.
Τα μεσημέρια, η Μίσιζ Απαθι άπλωνε νωχελικά τα πόδια της πάνω στις γάτες της, έκλεινε τα μάτια της και προσπαθούσε να αφουγκραστεί τους ήχους της καρδιάς τους. Κάποτε, η γηραιότερη γάτα της είχε πει ότι σε περίπτωση που αγαπήσεις κάποιον αληθινά θα πρέπει να είσαι εξαιρετικά προσεκτικός με τους χρόνους. Παραδείγματος χάριν, το πιο σωστό είναι να μπαίνεις στο δωμάτιο για να εισπνέεις τον αέρα του αφότου αυτός έχει φύγει ή να πατάς πάνω στα σημάδια του νερού που άφησε στο πάτωμα αφότου βγήκε από το μπάνιο. Με αυτόν τον μυστικό τρόπο, αυτός που αγαπάς αληθινα δεν θα γεράσει ποτέ, ούτε θα πεθάνει. Η σοφή γάτα αφού τα ειχε πει αυτά, ειχε κάνει δύο βαθειες γρατζουνιές στο δεξί πόδι της κυρίας της από τις οποίες κυλησε μόλις μισή σταγόνα αίμα. Η Μίσιζ Άπαθι κοιταξε το σημαδι στο ποδι της, τέντωσε τους ώμους της, έσφιξε τους γοφούς της για να ανακτήσει τον έλεγχο του κορμιού της και σηκώθηκε να περπατήσει λίγο για να ξεπιαστεί.