Pizza Fan

Η Pizza Fan είναι μια καθαρά Ελληνική εταιρία που ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1996. Σήμερα είναι η μεγαλύτερη και ταχύτερα αναπτυσσόμενη αλυσίδα pizza delivery στην Ελλάδα όπου 16χρονια μετά την  εμπιστεύονται 1.200.000 ενεργοί πελάτες από τα 62 καταστήματά της πανελλαδικά.
Όσοι επιλέγουν Pizza Fan, περιμένουν  να απολαύσουν τις αγαπημένες  τους γεύσεις, στην καλύτερη τιμή  της αγοράς μέσα από μια μεγάλη γκάμα προϊόντων που μπορεί να ικανοποιήσει και τους ποιο απαιτητικούς πελάτες, 13ωρες το 24ωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα.
Οι πελάτες που παραγγέλνουν οn line, έχουν επιπλέον έκπτωση που φτάνει το 55% (50% και 5% επιπλέον για την επόμενη online παραγγελία).

The entire history of you

"The Entire History of You"

Σε κάμποσα χρόνια θα είσαι παντρεμένος και θα έχεις κανει και παιδι.Θα πηγαινεις σε συνεντευξεις για δουλειά επιδιωκοντας την συνεχή επαγγελματικη και οικονομικη σου ανελιξη.Θα γυρνας σπίτι και θα το συζητας με τη γυναικα σου θα πονταρεις στη γνωμη της και θα σε ανακουφιζει η ρουτινα. Καποια στιγμη θα πατε καλεσμένοι σε ενα φιλικο σπιτι μα θα φτασεις λιγο αργοτερα απο τη γυναικα σου λογω υποχρεωσεων. θα την πετυχεις να συνομιλει απλως με εναν επισης καλεσμενο.Αλλα καθως την παρακολουθεις κατι δεν ειναι ακριβως απλο. Συνεχιζεις και παρατηρεις την κινησιολογια. Απο την ωρα που μπηκες στο σπιτι ως καλεσμενος εισαι μερος μιας χορογραφημενης παραστασης. Πισω απο το αυτι σου εχεις ενα εμφυτευμα που καταγραφει την εμπειρια σου και σου επιτρεπει να κανεις πλειμπακ το συνεχομενο παρελθον.Ομως το πρεσαρισμα θα ξεκινησει με προβλεψιμες ερωτησεις που ειναι παγιδες που ειναι μερος του παιχνιδιου που ειναι μερος ενος πραγματος που δεν ηταν ακριβως "απλο". Θα παιρνεις απαντησεις αοριστες, μισοτελειωμενες, που δεν ειναι ολη η αληθεια αλλα δεν ειναι και ψεμματα,Θα παρακολουθησεις χιλιες φορές τα πλειμπακ στις οθονες των ματιων σου, θα πειστεις μονος σου, θα πας να πλακωσεις εκεινον τον καλεσμενο και το πρωι θα τρακαρεις με ενα δεντρο.Θα γυρισεις σπιτι ψυχραιμος θα κατσεις σε μια καρεκλα και θα δεις οτι ειχες δικιο.Μεσα στο σπιτι θα πεθανεις άλλες χιλιες φορές όσες και έπαιξες τα πλειμπακ σου.Το βραδι θα παρεις ενα ξυραφι και μια πενσα και θα βγαλεις το εμφυτευμα πισω απο το αυτι σου.

Αλήθεια < αρχαία ελληνική ἀλήθεια < ἀληθής < α- στερητικό + λήθη.

Γιατί ο έρωτας δεν κράτησε πολυ;

Έχω βαρεθεί να διαβάζω αναλύσεις γιατί ο έρωτας δεν κράτησε ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ. Να ακούω ειδικούς να μιλούν για σχέσεις στις οποίες είσαι σχεδόν ικανοποιημένος - the making of a great love story that one. Να μαλώνω με αναλυόμενους που έχουν αποστεγνώσει την ζωή τους τόσο πολύ από ένα συναίσθημα που φοβούνται και θεωρούν άρρωστο, κοιτώντας αφ' υψηλού από τον απόρθητο πύργο της αυτοπροστασίας. Ο έρωτας, αν σου συμβεί, δεν τελειώνει ούτε από την οικειότητα που στην περίπτωσή του είναι αβίαστη ούτε επειδή δεν ταιριάζουν οι χαρακτήρες, που είναι σίγουρο ότι - ΕΥΤΥΧΩΣ - δεν θα ταιριάξουν. Τελειώνει γιατί σχεδόν κανείς δεν αντέχει να βρίσκετε σε αυτή την κατάσταση. Όταν είσαι ερωτευμένος έχεις να αντιμετωπίσεις μια μοίρα χειρότερη από το θάνατο, γιατί ο θάνατος είναι ένα τέλος, ενώ ο έρωτας είναι κάθε μέρα μια Χιροσίμα πάνω στον προσωπική σου ταυτότητα. Όποιος άντεξε - έστω για λίγο - να δέχεται κάθε μέρα ατομική βόμβα μέσα του, να μην ξέρει που αρχίζει αυτός και που τελειώνει ο άλλος, ας μιλάει. Οι υπόλοιποι ας κάνουν life coaching ή ας αρχίσουν την κηπουρική.

Ο ερωτισμός δεν είναι πόθος

"Νομιζω πως σε καταλαβαινω.."ειπε ο διευθυντης. "Οταν ημουν καμποσα χρονια νεοτερος γνωρισα μια κοπελα που πηγαινε με ολους κι επειδη ηταν ομορφη, θελησα να παω και γω μαζι της. Ε λοιπον δε με ηθελε ! Πηγαινε με τους συναδελφους μου, με τον οδηγο, με τον μαγειρα , με αυτον που κουβαλουσε τα φορεια με τα πτωματα, μονο με μενα δεν ερχοταν. Το διανοειστε;
Μα ναι..
Ο ερωτισμος δεν ειναι ποθος απλως για ενα αλλο κορμι, αλλα εξισου ποθος για διακριση. Ο συντροφος που αποκτουμε, που μας νοιαζεται και μας αγαπαει γινεται ο καθρεφτης μας, αποτελει το μετρο της σημασιας και της αξιας μας. Απο αυτη την αποψη η μικρη μου πορνη ειχε δυσκολο εργο. Οταν πηγαινεις με τον καθενα παυεις να πιστευεις πως κατι τοσο κοινο οπως η ερωτικη πραξη μπορει να εχει ακομα οποιαδηποτε σημασια. Κι ετσι αναζητεις την πραγματικη ερωτικη διακριση στην αντιθετη κατευθυνση. Τελικα διαλεξε εμενα και τοτε εγω καταλαβα πως ηταν μια εξαιρετικη διακριση και σημερα ακομα θεωρω πως ηταν η μεγαλυτερη ερωτικη επιτυχια μου. "

- Εχετε ενα εκπληκτικο ταλεντο να παρουσιαζετε το μαυρο ασπρο, ειπε η γιατρος.

Τι να κανεις με τις σχέσεις;

Τι να κάνεις με τις σχέσεις; Μόνο να εκτίθεσαι για να ανοίγεις συναισθηματικά. Ανθίζεις μέσα από άνοιγμα, δεν ανθίζεις μέσα από απομόνωση. Με ρωτάς ” Γιατί είναι Σημαντικές οι σχέσεις; " Γιατι μέσα από σχέση δημιουργήθηκες, μεταμορφώθηκες από έμβρυο σε νεογέννητο, από νεογέννητο σε βρέφος, από βρέφος σε παιδί. Μέσα από σχέση και συναισθήματα έγινες αυτό που είσαι. To πρώτο σου καταγεγραμμένο περιβάλλον είναι το συναισθηματικό. Η πρώτη σου αναπνοή χρωματίστηκε από συναισθήματα. Το πρώτο σου βλέμμα πλαισιώθηκε από συναισθήματα.
Συνυπάρχουμε και συμπορευόμαστε με αγαπημένους ανθρώπους και εξελισσόμαστε μέσα σε πλέγματα σχέσεων, ανάγκες που εκπληρώνονται, ανάγκες που έμειναν ανεκπλήρωτες, ερωτηματικά που ίσως δεν πήραν απάντηση και συναισθήματα που δεν βιώθηκαν. Οι σχέσεις που ζούμε, οι σχέσεις που μας αφήνουν σημάδια στην ψυχή μας είναι οι σχέσεις που ορίζονται και γεννιούνται από την γέννηση συναισθημάτων...

Θάνατος στην Βενετία

Στο τελευταιο κεφαλαιο του 'Θανατος στη Βενετία' ο βαριά αρρωστος Gustav von Aschenbach ειναι ξαπλωμένος σε μια σεζλονγκ και παρακολουθει το αντικειμενο του πόθου του - ενα πανέμορφο νεαρό αγόρι.
Το αγόρι βρίσκεται εκει με ενα φίλο του. Πιάνονται στα χέρια και αρχίζουν να παλεύουν στην άμμο.Ο ηρωας, που τους παρακολουθει, ανησυχει για τον αγαπημενο του νεαρό αλλα δε μπορει να κανει κατι. Βρισκεται καθηλωμενος και δε γινεται να κουνηθει. Λιγο μετα ο νεαρος σηκωνεται απο την άμμο και -λουσμενος στο φως- περπατάει προς τη θάλασσα, γυριζει, τον κοιταει, απλωνει το χερι του και λαμβανει την ποζα ενος αρχαιου αγαλματος. Ο ηρωας,απλωνει και αυτος  το χέρι του να τον αγγιξει και στην προσπάθεια του, αδυναμος καθως ειναι, ξεψυχάει.
Ζωη και θανατος. Ρώμη και χρονος. Νιότη και ασθενεια. Κοστούμι και γύμνια.
Και επιθυμία.
Παντα θα αναρωτιεμαι αν ο ο Τομας Μαν βαζει τον ήρωα να πεθαίνει απο συγκίνηση επειδή δε μπορεί να αγγιξει το αντικειμενο της επιθυμιας του ή αν πεθαίνει ακριβως επειδή για πρωτη φορά ο νεαρος, κοιτάζοντας τον και τείνοντας του το χέρι, απαντάει στην επιθυμια του.
Οπότε δεν εχει τίποτα αλλο να επιθυμεί απο εδω και στο εξης.

Χρόνια πολλά και ό,τι επιθυμεις ή μήπως χρόνια πολλά όσο θα επιθυμείς;

Αχ έρωτα.

"H μνήμη έχει αξία όχι ως οστεοφυλάκιο αλλά ως καζάνι που βράζει"

Όλα τα λουλουδάκια. --Η ρήση, μάλλον του Jean Paul, ότι «οι αναμνήσεις είναι το μόνο κτήμα, το οποίο κανένας δεν μπορεί να μας πάρει», ανήκει στην εφεδρεία της ανήμπορης συναισθηματολογικής παρηγοριάς, η οποία επιζητεί να πείσει, ότι η παραιτούμενη απόσυρση του υποκειμένου στην εσωτερικότητα είναι ακριβώς η εκπλήρωση, την οποία αυτό εγκαταλείπει. Στήνοντας το αρχείο του εαυτού του, το υποκείμενο κατάσχει το δικό του απόθεμα εμπειρίας ως ιδιοκτησία και έτσι το μετατρέπει πάλι σε κάτι εντελώς εξωτερικό προς το υποκείμενο. Η περασμένη εσωτερική ζωή γίνεται σύνολο επίπλων, όπως αντίστροφα κάθε κομμάτι ρυθμού Biedermeier ήταν καμωμένο ως ανάμνηση μεταμορφωμένη σε ξύλο.
 Ο εσωτερικός χώρος, όπου η ψυχή στεγάζει τη συλλογή των απομνημονευμάτων και αξιοπερίεργων της, είναι ετοιμόρροπος. Οι αναμνήσεις δεν γίνεται να φυλαχτούν σε συρτάρια και αρχειοθήκες· απεναντίας, μέσα τους το παρελθόν διαπλέκεται αξεδιάλυτα με το παρόν. Κανένας δεν τις ορίζει ελεύθερα και κατά βούληση, όπως εγκωμιάζουν οι επηρμένες ρήσεις του Jean Paul. Όπου ακριβώς φθάνουν να είναι ευκυβέρνητες και αντικειμενοποιημένες, όπου το υποκείμενο τις θεωρεί εντελώς διασφαλισμένες, οι αναμνήσεις ξεθωριάζουν όπως οι λεπτεπίλεπτες ταπετσαρίες τοίχου στο εκθαμβωτικό φως του ήλιου. Όπου όμως, υπό την προστασία της λήθης, διατηρούν τη δύναμη τους, κινδυνεύουν όπως κάθε τι ζων. Γι' αυτό η στραμμένη κατά της εκπραγμάτισης σύλληψη του Bergson και του Proust, σύμφωνα με την οποία το παρόν, η αμεσότητα, συγκροτείται μόνον με τη διαμεσολάβηση της μνήμης, ως αλληλεπίδραση του τώρα και του τότε, δεν έχει μόνο μια σωτήρια, αλλά και μια καταχθόνια όψη.
Όπως ακριβώς κανένα παλιότερο βίωμα δεν είναι πραγματικό, αν η απροαίρετη ενθύμηση δεν το έχει ελευθερώσει από τη νεκρική ακαμψία της απομονωμένης του ύπαρξης, έτσι, αντίστροφα, καμιά ανάμνηση δεν είναι διασφαλισμένη, αυθύπαρκτη, αδιάφορη για το μέλλον εκείνου που την τρέφει· τίποτε περασμένο δεν γίνεται, με τη μετάβαση του στην απλή παράσταση, άτρωτο από την κατάρα του εμπειρικού παρόντος. Η πιο μακάρια ανάμνηση ενός άνθρωπου μπορεί να αναιρεθεί στην ουσία της από τη μεταγενέστερη εμπειρία.
Όποιος αγάπησε και προδίδει την αγάπη, δεν προξενεί κακό μόνο στην εικόνα του υπάρξαντος, άλλα και στο ίδιο το τελευταίο. Με ακαταμάχητη προφάνεια εισχωρεί στην ανάμνηση κατά τη στιγμή της αφύπνισης μια χειρονομία δυσανασχέτησης, ένας αφηρημένος τόνος φωνής, μια ελαφριά υποκρισία στην ηδονή και μετατρέπει την αλλοτινή εγγύτητα ήδη σε αυτή την ξενικότητα που έχει γίνει σήμερα. Η απόγνωση έχει την έκφραση του αμετάκλητου, όχι επειδή τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να ξαναγίνουν καλύτερα, αλλά επειδή τραβάει στη δίνη της το ίδιο το παρελθόν.
Γιαυτό είναι ανοησία και συναισθηματισμός να θέλει κανείς να διατηρήσει το παρελθόν αμόλυντο από την πλημμυρίδα της βρωμιάς του παρόντος. Καμιά ελπίδα δεν έχει απομείνει για το περασμένο, παρά, εκτιθέμενο ανυπεράσπιστα στη συμφορά, να ξαναπροβάλει από αυτή διαφορετικό.
Όποιος όμως πεθαίνει απελπισμένος, ολόκληρη η ζωή του ήταν μάταιη.

ADORNO, *Minima Moralia*

Κυρία.. Τι είναι το bulling;

Κυρία είδα στη τηλεόραση να λένε για το παιδί που αυτοκτόνησε και θέλω να ρωτήσω τι είναι το bullying

Όταν τα παιδιά με λένε χοντρομπαλά και μου πετάνε φαγητά αυτό είναι bullying;

Όταν με βλέπουν να ζωγραφίζω με τα κορίτσια και όχι να παίζω μαζί τους ποδόσφαιρο τότε αρχίζουν να με φωνάζουν αδερφάρα,αυτό τι είναι;

Τα μακρυά μαλλιά είναι μόνο για κορίτσια Κυρία;με φωνάζουν γκομενίτσα,κι όποτε έρχομαι με κλάματα να σας το πω μου λέτε πώς έτσι κάνουν τα παιδιά και να πω στους γονείς μου να με κουρέψουν για να μοιάζω με όλα τα αγόρια,bullying κι αυτό;

Στη τάξη βγάζουν φωτογραφία τα παλιά μου παπούτσια με λένε βρωμιάρη και γελάνε,γι' αυτό ποτέ δε σηκώνομαι στο πίνακα και εσείς μετά με βάζετε τιμωρία,κι αυτό bullying;

Κυρία είπα στον μπαμπά μου πώς δε περνάω καλά στο σχολείο και με είπε χαλασμένο,αυτό τι είναι;

Κυρία σας είπα πώς ο μπαμπάς μου με είπε χαλασμένο και μου είπατε πως μπαμπάς μου είναι δεν το εννοεί και να γίνω καλό παιδί

Κυρία τα χάδια σε κάνουν πούστη;η μαμά μου με χαϊδεύει και ο μπαμπάς μου λέει πως έτσι έγινα πούστης,αυτό μήπως είναι bullying;

Κυρία η μαμά μου λέει πώς της κατέστρεψα τη ζωή μου δείχνει τη παλάμη της και με δέρνει όταν της μιλάει έτσι ο μπαμπάς,τι είναι αυτό;

Όλοι μου κάνετε bullying;
Όλοι σκέφτεστε τι θα πει ο κόσμος αλλά όχι τι λέω εγώ;
Αν θέλετε να ζήσω αφήστε να είμαι ελεύθερος Κυρία γιατί δεν είμαι χαλασμένος,κι εγώ δε σας απογοητεύσω ποτέ

Ερωτα η κατάθλιψη;

Σας ξέρω εσάς που ρομαντικοποιείτε την κατάθλιψη.

Είστε οι επίγονοι εκείνων που προσέγγιζαν ρομαντικά τη φυματίωση..

(Που έλεγαν πως η αρρώστια έπληττε μόνο ανθρώπους ιδιοφυείς και παθιασμένους και πως ο πυρετός δεν ήταν παρά η σωματική έκφραση της φωτιάς που έκαιγε την ψυχή τους.)

Πάντως, έτσι για την ιστορία, η κατάθλιψη δεν είναι απλά μια ακόμα κακή μέρα.

Ούτε τα ντάντυ ίσιους είναι κατάθλιψη.

Ούτε η προβληματική σας γύρω απ' τα γκομενικά σας και η αγωνία σας για το πότε θα «αποκατασταθείτε» είναι.

Δεν είναι σέξυ να έχεις «ψυχολογικά».

Σταματήστε να τρώτε τις μύξες σας.

(Σταματήστε και τα ηλίθια αστεία περί ψυχοφαρμάκων εδώ μέσα. Πίσω στα τάμπλερ σας!)

Το τελευταίο πάρτι

Το τελευταιο παρτι.

Εχει παει 3 και 10 εχω ξαπλωσει στον καναπε στη βεραντα και προσπαθω να κοιμηθω(<---ανιμαλ). Εκει που σκεφτομαι 10ωρους υπνους τι χρωμα να βαψω τα νυχια μου το μαγιω να μου κανει ακομα αραγε και την ελευθερη ωρα την εφημεριδα που σκεφτομαι οτι πιθανως την γραφουν η μανα μου με τις θειες μου οταν συζητανε για το ποτε θα παντρευτω  περνανε απτο μακεδονικο κ καταληγουν στις συνταξεις και την χριστινα μπομπα, σκανε 2 γκομενακια!
Αρχιζουν και συζυτουν γενικα για τις διαπροσωπικες σχεσεις τις διαφορες απο την Αθηνα και την Ξανθη. Τι μας εχουν κανει τα κοινωνικα στερεοτυπα το ινσταγκραμ και το τιντερ. Οι γυναικες ειναι πια σε αμυνα λεει αυτη και φταιει η πατριαρχια και αυτος ο ιδιος κ ολοι αλλα κομματια να γινει μην το τραβηξει. Αυτος αφου περιγραψει διεξοδικα τις επιπτωσεις των σοσιαλ μιντια σε συνδυασμο με το οτι του εχει σηκωθει λιγο αλλαζει πεδιο συζητησης περιπου το παει μεσω λαμιας αλλα καποια στιγμη περιπου 3 τεταρτα μετα της λεει τα μαλλια της μυριζουν ωραια και της χαιδευει το χερι (<---ο γουντυ αλεν τον χειροκροταει). Κανει λιγο προσπεραση λιγο προσποιηση την εχει στο τζαρτζαρισμα αυτη λιγο σουλουπωνεται ανασκουμπωνεται εχει περασει και μιαμιση ωρα ειναι και η αφροδιτη απο πανω κοκκινη κοκκινη ειμαι και γω σε αγωνια τι σκατα πολλα λενε: Σηκωνομαι τιγκα στα νευρα απτον καναπε. Νιωθουν εκτεθειμενοι. Πρεπει να κλεισουν την κουβεντα. Φιληθηκαν.

Το ερωτικό φιλί

  Το ερωτικό φιλί είναι κάτι που έχει επινοήσει ο άνθρωπος για να κάνει την ζωή του πιο δύσκολη. Είναι ένα άχρηστο πράγμα, τα μέρη υπάρχουν εκεί νότια του σώματός μας, έτοιμα να λάβουν θέση για αναπαραγωγή, χωρίς φιλιά, χωρίς τίποτα. Δεν υπάρχει καμία εξήγηση γιατί με τους περισσότερους ανθρώπους θες να κρατάς μια απόσταση "αισθησιακής ασφαλείας" κι ας ξέρεις ότι αυτοί που θα σε πληγώσουν είναι εκείνοι με τους οποίους δεν θες να έχεις καθόλου απόσταση. Το φιλί έχει δέρμα και οσμή και γεύση, αυτά που δεν αντέχεις στους πολλούς και σε κάνουν να εθίζεσαι σε ελάχιστους. Γίνεται με κλειστά μάτια, αποδεικνύοντας πως η όψη είναι ένα πολύ ψυχρό πράγμα, εξαιρετικό στο να πουλάει προϊόντα κι αυτό επειδή ακόμα δεν έχουμε καταπιαστεί με το να αποθηκεύουμε μυρωδιές. Το γράφει η Πλαθ και πώς να έχει άδικο; Φίλησε με και θα δεις πόσο σημαντικός είμαι. Περνάμε τον καιρό μας κάνοντας ασκήσεις συναισθηματικής ανορεξίας, αποφεύγοντας όλα αυτά που μας συγκινούν, αισθανόμαστε δυνατοί μέχρι κάποιος, τυχαία, απλώς με την βιολογική του παρουσία να μας αποδείξει ότι η πείνα δεν μας κάνει δυνατούς, δεν μας κάνει κυρίαρχους, μας κάνει τραγικά ηλίθιους. Όσο ηλίθιο είναι να υπάρχει Παγκόσμια Μέρα Φιλιού άλλο τόσο ηλίθιο είναι να μην φιλιούνται όσοι έχουν αμοιβαία επιθυμία. Η συνουσία είναι απλώς ένα παρακολούθημα του φιλιού κι όπως έδειξε ο Ζουλάφσκι στο "Σημασία έχει ν΄αγαπάς" η ζωή πέρα από τον έρωτα είναι ένα φριχτά δεύτερο πράγμα, μια ιλαρή τσόντα.